أنا مش هخاف المرادي .... ضاع من عمري سنين فى الخوف
مش هكون انسان عادي انا هتحدى اي ظروف
نفسي اعمل كده ببجد ... مش عارفه لامتى هفضل اهرب واهرب واهرب وبس .. امتى هواجه؟! بعد ما الوقت يكون فات ؟!
الهروب بييضيع من الواحد حجات كتير ومبيحسش الا بعد ما تكون ضاعت منه .. ومينفعش يرجعها .. واهم حاجه بياخدها منك هى نظرتك لنفسك .. بيخليك تشوف نفسك جبان .. ودي اسوأ حاجة ممكن حد يحس بيها...
انا هربت كتير ومش عارفه امتى هقول " بس كده كفاية" .......
مشيت كتير فى طرق وفى النص لفيت ورجعت تاني لاني لقيت فيه عقبات ... ومش عارفه امتى همشي فى طريق لاخره .
الهربان .. بيفضل طول عمره هربان ومش بيوصل لحاجه ..
المشكلة ان فيه فرق "بين معرفة الطرق وسلوكها" ... وانا عافه فين الطريق الصح بس مش بسلكه ... عارفين ليه ..؟
عشان ناقصني حجات كتير اهمها (الصبروالاصرار) دول اهم حاجتين ممكن يخلو حد يوصل ... وانا معنديش حاجه منهم ...
انا نفسي قصير جدا "على راى مامتي" فى اى حاجه وكل حاجه، وبزهق بسرعه .. حتى والله لو حاجه عايزاها جدا ، حتى فى ابسط الحجات ، الجيمز مثلا عمري ما قفلت لعبه .. او حتى كملت فيها شويه ..بمجرد اني اخسر حياة واحده بوقف حتى لو فاضلي مثلا حياتين ..
فمابالك لو كانت ال BIG GAME .. الحياة ..ودايما بقدم لنفسي المبررات اللى تقوللى مش هتعرفى تكملى ..
واكبر دليل على كده داستي -انا فى 3 ثانوي- انا السنه اللى فاتت قضيتها نوم ، والسنادي مقضياها اكتئاب ... وربنا يستر ..
مش عارفه ايه الكلية اللى بيدخلوها بالنوم والاكتئاب ،لو حد سمع عنها يبقى يقوللى :) ...، واكيد كان نفسي ادخل كلية من كليات <من طلب العلى سهر الليالي> بس بطريقتي مش هينفع طبعا .. مش عشان انا مقدرش .. عشان انا من اهل انا هاهنا قاعدون .. انا مدخلتش المعركة زي فارس شجاع .. لو هزم او انهزم يكفيه شرف المحاولة .. انا اصلا مكنتش فى ساحة القتال .. وحتى لو كنت هناك .. مقدمتش كل الاسلحه ...قدمت اللى يخليني عايشة بس .. مش حكاية هزيمة وانتصار ..
وطبعا فى الاول والاخر الحمد لله و قدر الله وما شاء فعل ..
انا عارفه ان الله لا يغير ما بقوم حتى يغيروا ما بانفسهم .. وانا بحاول اواجه نفسي اهه ، لانهم بيقولوا ان ده جزء من العلاج .. على اساس انى ......... خليها فى سركمم
بس اسالكم الدعاء لاختكم ... ادعولى بالهدايه وان ربنا يعننى على نفسي .
مش هكون انسان عادي انا هتحدى اي ظروف
نفسي اعمل كده ببجد ... مش عارفه لامتى هفضل اهرب واهرب واهرب وبس .. امتى هواجه؟! بعد ما الوقت يكون فات ؟!
الهروب بييضيع من الواحد حجات كتير ومبيحسش الا بعد ما تكون ضاعت منه .. ومينفعش يرجعها .. واهم حاجه بياخدها منك هى نظرتك لنفسك .. بيخليك تشوف نفسك جبان .. ودي اسوأ حاجة ممكن حد يحس بيها...
انا هربت كتير ومش عارفه امتى هقول " بس كده كفاية" .......
مشيت كتير فى طرق وفى النص لفيت ورجعت تاني لاني لقيت فيه عقبات ... ومش عارفه امتى همشي فى طريق لاخره .
الهربان .. بيفضل طول عمره هربان ومش بيوصل لحاجه ..
المشكلة ان فيه فرق "بين معرفة الطرق وسلوكها" ... وانا عافه فين الطريق الصح بس مش بسلكه ... عارفين ليه ..؟
عشان ناقصني حجات كتير اهمها (الصبروالاصرار) دول اهم حاجتين ممكن يخلو حد يوصل ... وانا معنديش حاجه منهم ...
انا نفسي قصير جدا "على راى مامتي" فى اى حاجه وكل حاجه، وبزهق بسرعه .. حتى والله لو حاجه عايزاها جدا ، حتى فى ابسط الحجات ، الجيمز مثلا عمري ما قفلت لعبه .. او حتى كملت فيها شويه ..بمجرد اني اخسر حياة واحده بوقف حتى لو فاضلي مثلا حياتين ..
فمابالك لو كانت ال BIG GAME .. الحياة ..ودايما بقدم لنفسي المبررات اللى تقوللى مش هتعرفى تكملى ..
واكبر دليل على كده داستي -انا فى 3 ثانوي- انا السنه اللى فاتت قضيتها نوم ، والسنادي مقضياها اكتئاب ... وربنا يستر ..
مش عارفه ايه الكلية اللى بيدخلوها بالنوم والاكتئاب ،لو حد سمع عنها يبقى يقوللى :) ...، واكيد كان نفسي ادخل كلية من كليات <من طلب العلى سهر الليالي> بس بطريقتي مش هينفع طبعا .. مش عشان انا مقدرش .. عشان انا من اهل انا هاهنا قاعدون .. انا مدخلتش المعركة زي فارس شجاع .. لو هزم او انهزم يكفيه شرف المحاولة .. انا اصلا مكنتش فى ساحة القتال .. وحتى لو كنت هناك .. مقدمتش كل الاسلحه ...قدمت اللى يخليني عايشة بس .. مش حكاية هزيمة وانتصار ..
وطبعا فى الاول والاخر الحمد لله و قدر الله وما شاء فعل ..
انا عارفه ان الله لا يغير ما بقوم حتى يغيروا ما بانفسهم .. وانا بحاول اواجه نفسي اهه ، لانهم بيقولوا ان ده جزء من العلاج .. على اساس انى ......... خليها فى سركمم
بس اسالكم الدعاء لاختكم ... ادعولى بالهدايه وان ربنا يعننى على نفسي .
